Beyler bir kız arkadaşım vardı. Kız arkadaşım dediğime bakmayın kardeşim gibi gördüğüm, Ailemle tanıştırdığım evimizin kızı olan en yakın dostumu nasıl kaybettiğimi anlatıyorum.

Bundan 2 yıl önce ramazan ayına denk gelen bir günde mesaj attı bana. Dedi ki provoke ben babamın yanına gidicem izmite dedim ki gitme babanla aran zaten iyi değil ne zaman gitsen kavga ediyorsunuz (annesiyle babası ayrıydı babası farklı bir şehirde yaşıyordu huur çocuğu mayfa kılıklı bin) yapma canın sıkılmasın dedim. dedi ki babam o benim gitmem gerek provoke zaten bayramda göremiycem. Dedim ki rana beni es geçiyorsun yine yapma dememe rağmen gitmeye karar aldı. Bende dedim bari gitmeden önce bana haber verde ben uğurlayayım seni dedim dediğim gibide yaptım gidiceği sabah aldım kahvaltı yaptık otobüse bindirdim. dedim ki kuzu bana haber gidince habersiz bırakma. öylelikle uğurladım vardığında mesaj attı vardım ben diye bende çalışmaya işe gittim içim rahat bir şekilde o gün işten gece 3 de çıktım raman yemeği vardı eve geldim yattım akşam 5 te kalktığımda bir mesajla karşılaştım Kardeşim haberlere baksana bi haberlere baktığımda gördüğüm beni bitirmişti Sabahına sağ salim gönderdiğim kızı babası kafasından vurrarak öldürmüştü ardından da kendi kafasına sıkmış huur çocugu ben cenazesine bile gidemedim 3 ay sonra mezarının başına gidebildim o gün anladım hayat çok acımasız beyler çok acımasız sevdiklerinize sahip çıkın aq kırmayın aq üzmeyin birbirinizi.