Evet beyler yanlış duymadınız, 25 yaşındayım ve yaklaşık 9-10 saat önce babamdan dayak yedim.
Tam 12 yaşından beri FM ve CM hastasıyım. ilkokul, lise, üniversite hiç farketmez tüm okul hayatımı giben oyundur. Sabahlara kadar oynarım her zaman. FM 2019’da aldım Göztepe’mizi ve hiç kayıtlı oyun açmadan tamamen hilesiz başladım oyuna, yenilince kayıtlı oyun açma şansım yok yani. 2026 yılına kadar geldim, ligde üst sıralardayım hep ve bu sene yarısı kiralık oyuncularımla ite kaka uefa finaline kadar geldim. Rakip Almanların proje takımı Liepzing. Ama nasıl heyecan var anlatamam tüm izmir arkamda sanki. Yıllardır tribünden haykırdığım takımla uefa finali... Giydim gece Formamı boynuma da atkımı aldım, oyunu televizyona yansıtıp, maçı full izle yaptım. 90 Dakika izleyeceğim. Maç başlarken istiklal marşımızı da okuyodum maçtan önce. Evde millet uyurken ben televizyon karşısında el kol yaparak futbolculara maç yönetiyorum. ilk yarı 0-0. 15 dakika moladan sonra başladım. Almanlar deli gibi geliyor biz kapanıyoruz benim ses yükseliyor tabii. O an Galatasaray’dan aldığım Mustafa kapı yapıştırdı golü. Evin içinde deli gibi seviniyorum ve kapı açıldı babam. Ulan dıbına koyduğumun çocuğu sende akıl yok mu deyip girişti orda. Bir yandan dayak yiyorum bir yandan maçı izliyorum. Yarakta kafa var sende yok deyip dövmeyi bıraktı ve maçı 1-0 kazandım. Yediğim dayağa da değdi.