görgü bilgi meselesinden öte olgunluk meselesi.
olgunluk meselesinden ziyade olarak da insana dair halleri gözlemleme, anlama, algılama dizisi.

aslında hepimiz aynı anlamsızlığı geçiştirip duruyoruz, farklı farklı hezeyanlarımızın, kendimize biçtiğimiz kimliklerin ötesinde aynı hiçliğin içerisinde bir savrulma söz konusu.

yokluk, ölüm, sağlık dışında hakiki bir dert var mı?

Sanmam.

Bojack Horseman'i çok rahat ezecek karanlık dizi Horace & Pete'dir. O da belli bi yaşa gelmeden anlaşılabilecek bir şey değil.

Bu arada neden espri / gönderme falan aranmış anlamadım. Dizinin olayı kesinlikle bu değil. Ricky Gervais'in Derek ve Afterlife'ı, Louis CK'in Lucky Louie ve Louie gibi dizileri de komiklik bulmak için izlenecek şeyler değil.

Kendi aczi, hayatın büyük ve boş olması, ama bir yandan da tüm bunları idrak etmenin kimseyi özel kılmaması... Sonrasında küçük şeylerin aslında büyük olduğunu anlamak, onları ıskalayarak geçen yıllar için yas tutmak falan...

gülecek bir şey yok. ağlayacak bir şey de yok.

insan büyüdüğünde, bir hikayesi de olmuş oluyor.

Görebilene tabii.