bu okuldaki grupla da herşey güzel gidiyordu. cidden iyiydik. galiba aradığım üniversite ortamıydı. ta ki bir gün lojistik dersini bekliyoruz.
ezgiye döndüm. canı sıkkın gibiydi. aralarında en sevdiğimdi cidden. hepsinden daha yakın ve samimiydik.
k:neyin var kankalavista
e:yok bir şey kanka
k:emin misin
e:evet evet sağol iyiyim
k:bi çay içmeye çıkalım mı
e:hoca gelir şimdi

on dakika geçti hoca gelmedi.
k:ezgi çıkalım mı
e: yok kanka gelmek üzeredir şimdi

bi on dakika daha geçti hoca hala yok
k:ezgi valla bak gel bi çay ısmarlayim konuşalım belli ki var birşeyin
yüksek sesle
e:ya anlamıyor musun yok diyorum yok yok. ne uzattın ya karışma bana
k:tamam da niye bağırıyorsun
e:e anlamıyorsun yok diyorum
k:tamam

ders arası çıktım kantine yakupla oturuyorum tavla oynuyoruz. ezgi geldi yanında da diğerleri var bir kız iki üç erkek. hepsi bizim gruptan.
e:ket kusura bakma sinirim bozuktu
e:cevap versene oğlum görmezden mi geliyorsun
k:ağzımı açarsam kalbini kırarım senin yaptığın gibi
e:tamam da üstüme geldin sen de
k:arkadaşız diye geldim vardır bir derdin diye. hala haklı olduğunu sanıyorsun bir de. o yüzden selamlaşmaktan öte değiliz artık
e:iyi sen bilirsin

dıbını gibtiklerim ezgiyle küstüm hepsi tavırlı oldu bana. öyle arkadaşları gibim. bir tanesiyle okulda enseye tokat züte parmaktık aynı günün akşamı yolda karşılaştık kafasını çevirdi görmezden geldi. diğerleri de aynı şekilde. bir yakup kaldı aralarından. git diyorum ona da benle sıkılma amk diyorum dinlemiyor beni canım panpam.

not:ezginin doğum günümde aldığı kot gömleği hala giyiyorum. ezgi iyi kızdı. aralarındaki tek iyi kişiydi amk. sadece ters düştük anlamsızca.