Dört kolu, dört bacağı. Öyle mutlularmış. Tamlarmış. Sonra tanrılara karşı koymuşlar.
Tanrılar da ceza olarak bizi ikiye bölmüş.
Bizi diğer yarımızdan ayırmışlar. Demiş ki..
Her birimiz, ayrıyken hep diğer yarımızı arayacakmış. Doğamızda bu varmış. Biri diğer yarıyı bulduğunda...
Çift; dostluk ve yakınlık, şaşkınlığında kaybolacakmış. Hep yan yana olacaklarmış. Sebebi de: insan doğası, bir zamanlar en başta, tekmiş. Tammışız.
... bu tamlık arzusu ve arayışına, aşk deniyor...