son saniyelerini yaşayan bir idam mahkumu gibiyim tek farkımız sigaram. Yazmaya utanmıyorum çünkü bu soğuk yeterince kanıma işlemiş. Marlboro firmasına teşekkürlerimi iletiyorum çünkü hayatımı iyi gibti. ilerliyorum çünkü bu kar ne zaman duracak bilmem. korkuyorum çünkü içimdeki çocuk şuan ortaya çıkıyor. Karlar gözümü perdeliyor ama ölüm gözümde alev alev.Son tek bitti ve atıyorum onu kara.Ne garip değil mi sözde ateş karı eritirdi ama tek başına bir hiç ha? Oturuyorum uçurumun başına ve dinliyorum denizin vuruşmalarını.Son olarak kulaklığımı takıyorum ve çalıyor "24". Belleğimi siliyorum çünkü hepsi virüs dolu. Reset tuşu yok. Tanrı bir şans daha vermeyecek. gibtiri çekiyorum ve şimdi Tanrı katına ilerleyip istifa dilekçesini veriyorum.Şaşırıyor mu ? Hayır.Çünkü bunu yapacağımı biliyordu. Hepimize hatalı imalat olduğumuzu göstermek için vermişti zaten şansı. Bunu başardı. Bırakıyorum kendimi aşağı ve dinliyorum son kez "Acımasızca Geçip Giden Zamanlar Geriye Kalan Sadece Yalnızlıklarımız Olmuştur."