Çaresizlik akıllı insanı zirveye taşır...
Zirve zamanı...
Hiç trafik kazası atlattın mı veya hiç ölümle burun buruna geldin mi sen? Hiç ölümün o korkunç nefesini ensende hissettin mi? Hani soğuk sular boşalır, birden boğazın düğümlenir, hani için kalkar birden, tuhaf olursun. Hiç böyle bir şey yaşamadın mı?
Ölüm korkusu insana, hayatını birkaç saniye içinde bir film şeridi şeklinde izleme fırsatı verir. Ölüm korkusuyla tıpkı o film sahnelerinde olduğu gibi tüm hayatın bir şerit halinde gözlerinin önünden geçer.
Toplam kaza anı beş saniye olmasına rağmen otuz dakika zor anlatacağın kadar çok şey düşünmüş olmanı neye bağlıyorsun? ÇARESiZLiK PgibOLOJiSi...

Ölüm korkusu yaşayan insanlar inanılmaz yorulurlar. Fakat yorgunluktan çok, yaşadıkları duyguya korku derler. O iş öyle değil! Bir anda haldiz düşmene korkun değil, beynini zorlaman sebep olmuştur. Günde sekiz daat çalışan bir insanın, on altı saat çalıştığında yorulması gibi.
Çaresiz insan, beynini bilinen oranların üstünde bir yüzdeyle kullanır. Mesela çaresiz zamanlarda öyle yalanlar söyleriz ki şeytan bile maşallah der.
O halde; kendini normal zamanlarda da çaresiz hissedebilirsen, beynini sürekli yüksek oranda kullanırsın. Kısa bir zaman sonra söz konusu yüzdeye alışan beyin, sen özel bir çaba sarf etsen de etmesen dr hızlı çalışır hale gelir. Kendini çaresiz hissedip zirveye çıkmak istiyorsan, her zaman tek çare olarak kendini gör. Birilerine güvenmek yerine, önce kendine güven. Bir karar vereceğin zaman elli insana danışıp kendine hiç danışmıyorsan sorun var demektir. Unutma! Çare sensin. O işi senden başkası çözemez.