Bilinçaltına yenilen hayata yenilmiş demektir!..
1 numaralı forma...

Büyük bir kulübün yetenekli yedek kalecisiydi. ilk onbire girebilmek için yıllarca bekledi... Zaman geçti, kulüp yeni sezonda asıl kalecisiyle anlaşamadı. Genç kalecinin rüyası gerçekleşmiş, 1 numaralı formayı sırtına geçirip sahaya çıkmasına sadece bir hafta kalmıştı.

Teknik heyet yetenekli kaleciye güvenmediğini ve kaleci arayışına girdiğini hem de basına açık bir toplantıda dile getirdi. Aslında profesyonel bir kulübün yapmaması gereken bir davranıştı bu.

Açıklamanın yankısı tam bir hafta sürdü. Yeni bir kaleci alamadıkları için mecburen yedek kalecileriyle sahaya çıkacaklarını açıkladılar. Böylece bizim yedek kaleci, ilk defa ilk on birde kaleye geçti.
Maç başladı. Yedekken harikalar yaratan grnç kaleci inanılmaz kötüydü. Akıl almaz hatalar yaptı... Yenildiler!

Maç sonrası tekbik heyet, şöyle bir açıklama yaptı: "maçtan önce dr söylediğimiz gibi kalecimiz iyi değil. Bu maçı kaleci hatalarından dolayı kaybettik. Kaleci arayışlarımızı sürdürmeye devam edeceğiz."

Genç kaleci diğer hafta daha kötü oynadı. Artık mahalle kalecilerinin bile yemeyeceği golleri yiyordu. Hayatında ilk defa yakaladığı bu inanılmaz fırsatı boş yere harcadı. 1 numaralı formanın hakkını veremedi.

Haklı çıkan teknik heyet, sonunda bir kaleci buldu ve izim genç kaleci adeta kaderine isyan ederek yedek kulübesine geri döndü..

Acaba kaleci gerçekten kötü müydü, yoksa teknik heyetten ve medyadan etkilenip kötü kaleci rolünü kabul ettiği için mi kötü oynadı?

Kesinlikle iyi bir kaleciydi o ama malesef Polyannacı olmayı beceremedi. Bilinçaltını başarısızlık, değersizlik ve kaybetme korkularıyla ağzına kadar doldurdu. Sonuçta, bizim kaleci sahaya çıktığında bu kayıtlar geri döndü ve: "sen başarısız bir kalecisin. Tüm medya ve teknik kadro günlerdir senin başarısızlığını konuşuyor. Mutlaka kaybedeceksin. Bari fazla gol yeme!" diye çığlık attı.
Haa unutmadan söyleyeyim : yukarıdaki hikaye bizim Beşiktaşlı Fevzi'nin hikayesiydi.