kabalaya göre yaratanın niteliği ihsan etme yani verme arzusudur, yaratılan herşey gibi insan da alma arzusudur. zaten egoist tabiatımız bunu bilimsel olarak kanıtlar nitelikte. insan hep almak ister... haz almak için arzular... ama bir paradoks yüzünden asla sonsuz ve ebedi hazza ulaşamaz. insan haz almak için birşeyi arzu eder ve haz aldığı an aldığı haz arzuyu iptal eder. yani tavuk yemek arzu ettin diyelim, tavuğu yerken arzun azalır tavuğu yedikten sonrada tavuk yeme arzusu tamamen bitmiştir. arzun iptal olduğu için tavuktan alacağın haz da iptal olur. hazzın arzuyu iptal ettiğinde sen daha farklı şeyler arzu etmeye başlarsın ve bu seni kısır bir döngüye sokar, bu şekilde insanlar hayatlarını geçici hazların peşinde sürdürerek hiçbirşey anlayamadan ve aradıklarınıda bulamadan ölürler...