bir bunaltıdır gidiyor beyler. artık kendimi üzmüyecem diyerek kendimi üzüyorum işin içinden çıkılmıyor. şu sıralar çok doluyum ne yapsam çözemedim belki hayatımızda birdaha göremeyeceğimiz insanların bizi soktugu bu durumlara katlanamıyorum , ne ki en fazla ne olabilir değil mi aslında dışardan ne kadar farklı herşey birine sarılsam ağlıyacam artık doldum ama kimseye birşeyde anlatılmıyor(bi şarkı vardı dokunsalar ağlayacaksın ama hiç dokunmuyorlar diye) öyle bir yalnızlık. burda da öyle herkes her an mutlu olmuyor olamıyor (annen yanımda xd cilerden bahsediyorum) insanların böyle medeni bir dönemde böyle haysiyetsiz ve şerefsiz olmasını çözemedim. aslında çok giblemem yani banane kim ne yaparsa yapsın ama şu aralar çok yalnızım beyler