Bölüm II

Esra, bunu söyledikten sonra Profesörün suratındaki değişimi farkedemeyecek kadar kafası karışıktı. Anlam veremiyordu yazılanları. Babası, o yıllarca ağır takılan o olgun insan nasıl oluyordu da böyle bir sitede "allahdiyençakmarolex" ismiyle böyle şeyler yazabiliyordu. Babasının kuzenini bir yerden hatırlıyor gibiydi. Tanıştırmıştı. Babasının bu internet sitesinde anlattığı gibi dolgun göğüsleri ve kalçaları olan biri değildi ve babasının onunla bir birlikteliği oldu mu bilmiyordu. Ama burada babası öyle yazmıştı. Annesinin bundan haberi var mıydı. Çok kafası karışmıştı. Okudukça daha çok karışıyordu. Yaşadığı süre boyunca herkese seviyeli ve saygılı olan babası burada tanımadığı insanların annesine farklı yaklaşımlarda bulunuyor ve her türlü küfrü ediyordu. Garip bir siteydi. Okudukça, gezdikçe insanı içine çekiyordu. Bu yazıları yazan insanların büyük bir çoğunluğu ölmüştü. Şuan toprak altındaydılar. Ama gelişen teknolojiyle ömrü daha çok uzatan bir takım buluşlar olmuş, buna yetişebilen çok az da olsa bir grup yazar belki de şuan yaşıyorlardı. En azından çoğu ölüm yatağındaydı. Onları bulmak, konuşmak istiyordu. Teknoloji buna müsaitti. Bunu yapabilirdi. Ama burada bu şekilde konuşan insanlar, kendisine nasıl bir tavır alırlardı bilmiyordu.. aslında korkmamalıydı. Bu insanlar babasının arkadaşlarıydı, her ne kadar küfürleşseler de aralarındaki dostluğu ve birlikteliği görebiliyordu. Yapmalıydı. Yapacaktı. O yaşayan yazarları bulacaktı..

Beyler okuyanlar ses versin. Boşa yazmayayım la