1. 76.
    +1
    Bu müzikte insan oğlunun kendini bildiğinden beri, her deneyimlediğinde eşlik etmekten geri durmadığı bir şey var: ritim. Doğanın ve yaşamın, canlı olmanın ritmi. Bedenleri estiren bir ritim, ruhu kabuğundan ayıran, hiç gidilmemiş yerlere zütüren ve tekrar yuvasına geri bırakan astral bir deneyim. Bu müziğin içinde tutku var, varolan ama bilinmeyen görülmeyen. Tireşim var , ilk var oluş anında başlayan ve kuant köpüklerin evrenin sonsuz şelalelerinden gürül gürül aktığı yarlere kadar devam edecek olan o titreşim… ve bu müzikte safkan bir akış var, sıfırdan sonsuzluğa, ezelden ebede, siyahtan beyaza, ve hiçlikten varoluşa doğru vahşice, özgürce ilerleyen.

    https://www.youtube.com/watch?v=nhNUlAudx8E
    ···
   tümünü göster