Bağırtıya doğru koştum hızlı hızlı. O arada ayağım takıldı hafif bi yuvarlandım. Koştum kuzenimin yanına. Elinde bişi tutup dikkatlice bakıyordu. Büyülenmiş gibiydi. Yüzük tarzı bişi sandım ilk baktığımda. Ama öyle değildi. Ufak parlak bir madalyondu bu. Mükemmel bir servet edebilirdi. Hepimiz korku ve heyecan dolu gözlerle birbirimize bakıyorduk. Şimdi ne halt yiyecektik? Saat gece 3 olmuştu ama biz hala o arazide dolaşıyorduk. Daha fazlası neden olmasındı? Biraz daha oyalanıp çadıra dönmeye karar verdik. Elimizde bir madalyon vardı ve biz çadıra dönerken güneş sağımızda belirmişti. Hafiften doğuyordu. Madalyonu çantaya atıp uyumaya koyulduk.