Bir saatten uzun süredir tavandaki alarma bakıyorum. Sessizce saatin bir olmasını ve kahvaltı saatimi bekliyorum. Bizim Yurtta bir e kadar kahvaltı yapabilirsiniz kardeşlerim .Yapıcak hiç bişeyimin olmaması ve benim bundan keyif almam bana ne kadar saçma geliyorsa bi o kadar da keyif veriyor. Kendime ne kadar yalnız olduğumu düşünmeyeceğim tak püsür uğraşlar bulmalıydım su pencereden atlamam,4.günümde 6.romanımı bitirmemi engellicek bi seyler... Herkez gibi çıkıp Arif v 216 ya gidebilirdim mağazaları gezip arkadaşımla fotoğraf çektitebilirdim sonrada instaya hikaye atardım.Ama bunların hepsi çok saçmaydı. Bunları yapmaktan daha başka amaçlar için hayattaydım. Herşey bu kadsr basit olmamalıydı. Peki ne olacak şimdi ha...