Cemile bebeğini dünyaya getirdiği gün, bütün kaygılarını unuttu. Artık sevimli bir kızı vardı. Kamil Bey yine kasabada yoktu. Bu nedenle bebeğin adını kendisi koydu. Küçük kıza o günden sonra, "Sevda"
denilecekti. Kamil Bey, yabandan dönüp bir kızı olduğunu duyunca pek hoşnut oldu. Küçük Sevdayı
o da seviyordu. Fakat bu sevgi onu kötü davranışlarından uzaklaştıracak kadar güçlü değildi. Bebek bir yaşına gelince yine işi bahane ederek kasabadan ayrıldı. Bu kez eve adresini bile bırakmamıştı. Altı ay sonra eve döndüğünde, iyiden iyiye değişmişti. Bir gün Cemile'ye "Ben şehirde yaşamak istiyorum. Babamdan kalan bütün malları sattım, orada bir dükkan hazırladım. Anneni burada bırak, benimle gel," dedi.