ebrunun yüzünde
amerikan filmlerinde fbı ın bastığı evdeki suçluların ifadesi vardı. neredeyse yere yatırıp kelepçeleyecektim * arkadaşlarımdan müsaade istedik ve kalktık. ebru dur
her şeyi anlatayım dedim. buyur tarzında bir ifade takındı yüzüne. her şeyi olduğu gibi anlattım. benim neden şimdi haberim oluyor dedi kıskançşığı yine tavan yapmıştı
öyle gerekiyordu diye kurulmaması gereken saçma bir cümle kurdum. birden elimi bırakıp. ne dedin sen diye çıkıştı. kafama sıçayım hakkatten ne demiştim ben. yani şimdi
gelmese hiç haberim olmayacak. onunla benden habersiz buluşacaktın öyle mi dedi. evet gerçekten de öyle olacaktı. çünkü zeynep meselesinin kapanması gerekiyordu. ve
bunu ancak kendim yapabilirdim. ebrunun gereksiz kıskançlık triplerine girmesi en istemeyeceğim şeydi. evet dedim ve devam ettim. ben seni seviyorum. onu sadece
bitirmek için içimde bitirmek ve ondaki beni de onun içinden söküp almak için gidecem dedim. bu ebruyu biraz olsun tatmin etmişti. ama hala şüphe duyar gibi bir hali
vardı. çok durmadım üzerinde. elini tuttum tekrardan. evine en son ne zaman gittin dedim. senden sonra gitmedim dedi. o zaman bugün seni oraya bırakayım akşam istersen
yine alırım dedim. aklımda o saatler arasında zeynebi aradan çıkarma düşüncesi vardı. tamam dedi. o sırada hakan aradı. hacı gelmişsin falan dedi. evet dedim.
buluşalım dedi. ebru yanımda tamam dedim ben de. ebru kimdi dedi hakandı dedim. bakayım diye telefonu istedi. işte bu beni rahatsız etmişti. hayır yani nedir bu
çok rahatsız olmuştum bu durumdan. sevdiğim kız sözüme inanmıyordu. uzatma diye tepkimi koydum. anlamış olacaktı ki utandı yaptığı bu bilinçsiz hareketten dolayı.
ebruyu eve bıraktım. hakanı arayıp kardeşim benim işim çıktı deyip ektim ve zeynebi aradım. bizim kafeye gelmesini söyledim. oraya yakındım. gittim ve beklemeye
başladım.