aman allahım ben neler duyuyordum böyle. kendi elimle yarattığım bir canavrdı bu. kalbime darbeler saplandıkça. truvadaki bred pitt misali yere yığılıyordum. gözlerim dolmuştu. konuşmak istedim ama düğümlenen boğazımdan tek bir kelime dahi çıkaramdım. sonunda ebru konuşmasını bitirdi ve hadi artık git burdan dedi. bu kez çok soğukkanlıydı. evet ben savaşa kesin zafer parolasıyla gitmiş, kendinden çok emin ordu komutanı misali ben... o savaşta tüm ordusunu kaybetmiş tek başına utanç içerisinde gerisin geriye dönen ben. çıktım ebrulardan. artık ağlıyordum. ağladığım nadir zamanlardan biriydi. sarhoş olmak istiyordum. hayatımda ağzıma içki sürmemiştim. ama bu kez delice içip sarhoş olmak istiyordum. cebimden sigara paketimi çıkardım. daha yeni almış içinden bir tanesini içmiştim. yaktım sigaramı. soğuk rüzgar yüzüme yüzüme vuruyordu. rüzgar kulaklarımı cam gibi keserken benim içim yanıyordu. bunun bir çözümü var mıydı bilmiyordum. sahile indim. soğuk bankın birine oturdum. denizden çok soğuk bir rüzgar esiyordu ama umrumda değildi...