evet bu garip bir durumdu zira aklıma farklı düşünceler gelmişti kafamın içi bir kez daha ana baba günüydü. bu bir oyun muydu yoksa. ama nasıl bir oyun olabilirdi ki çok saçmaydı. düşüncelerimden bir an sıyrılıp ebrunun yüzüne baktım. çok sert duruyordu. yoksa ben onu elimde sanarken o benden çoktan kopmuş muydu. sahi biz ebruyla en son ne zaman görüşmüştük... evet en son kafede bizim mekanda. zeynepten hemen sonra görüşmüştük. o zamana dair ne hatırlıyordum... karşımda duran belki de ilerde hayatımın kadını olacak kişiyi kendini bana teslim eden belki de dünyadaki en savunmasız insanı, sevdiğim zannettiğim kadına karşı darmadağın etmiştim. o bunu hak ediyor muydu? tabiiki de hayır. aslında seven kimse hak etmiyordu. tekrar düşüncelerden sıyrılıp ebru dedim. seni dinliyorum bir an önce ne söyleyeceksen söyle git burdan diyordu. Efendim? bu duyduklarım doğru muydu? evet evet tam olarak bana bunları söylüyordu... lanet olsun ne yapmıştım ben kendi elimle bir canavar yaratmıştım. halbuki ben ne sanıyordum. evet ben ne sanıyordum ki...