X emlak yazısını gördüm  ama bu dükkan açık bile değildi ki .

Kullanılmaz bir hale gelmişti. Iyice yaklaştım, cama kafamı dayadım ve içeriye doğru baktım.

Eski bir masa üzerinde bir kaç kağıt ve bir tanede kalem vardı.

Tam o esnada arkamdan birisi omzuma dokundu

+Bir şeye mi baktin delikanlı

Ödüm patlamıştı, sessizliğin hakim olduğu bu yerde,   Bir anda arkama sokulan birisinin ses çıkarması dahi insanı korkutabilirdi. 

- X emlak dükkanını arıyorum. Bakan birisi yok mu ?

+ yavrum , kendisi benim çocukluk arkadaşımdır fakat vefat edeli 6 seneyi geçti.  Burası da böyle bi başına kaldı.

-e peki dükkana bakan kimse yok mu ? Ben bi beyefendiyle görüştümde

+ hayır delikanlı, sami (emlakçi) hiç evlenmemişti ve dükkan da onun göçtüğü günden beri bir gün dahi açılmadı.

- Peki ya telefon ? Ben birisiyle görüştüm diyorum amca

+ imkansız evladım, kilit bile açılmadı.  Örümceklerin ağ kurduğu, farelerin mesken tuttuğu bir yer bu dükkan.  Ne telefonu olabilir

Dedi ve uzaklaşmaya başladı. 

Aklımdaki sorular daha da artmıştı.  Buraua gelerek sorularımı yanıtlamak peşinde koşarken, daha fazla soru elde ettim .

Beni arayan bir başkası olabilir miydi ?
Bana şaka yapıla bilir miydi ?

Rüyamı kimseye anlatmamıştım  Ve ayrıca o ilândaki numarayı ben aradım ve çaldı.

Dükkanın içine tekrardan dikkatlice baktım, telefon göremedim ama içimde değişik bir his vardı.

Arka tarafa doğru dolanmak aklıma geldi , burda 2 bina arası boşluk vardı.  Aradan süzüldüm ve dükkanın arka kısmına geçtim.

Ufak bir cam vardı, tozdan görünmez haldeydi .

Kuvvetle muhtemel , dükkanın lavabosuydu.

Camı ufak taş darbeleri ile kırdım ve iyice  etrafını temizledim.

Kendimi sıka zorlaya burdan içeriye attım.

Zorla sığmıştım ve içerisi ; birden çok ceset varmışcasına leş kokuyordu. Kolum ile burnumu kapatmıştım. Ağzımdan nefes alıyordum.

Eğile eğile hareket etmeye başladım, içerdeki masanın olduğu odaya gidicektim .

Lavabodan çıktım ve odaya doğru ilerlerken yüzüme bir örümcek ağ