/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +2
    Başta tepki verememiştim. Sanki uzun süredir ayrı kalmışız da beni özlemişcesine sarılıyordu boynuma. Başını omzuma yasladı. Ben de ona sarıldım. Ağlamaya başladı. Ne oldu bile diyememiştim o an. Sadece bıraktım öylece, ağlaması için bekledim. Dakikalarca hıçkırarak ağladı. Bi müddet sonra dayanamadım.

    B: ezgi ne old..

    Başını çekti. Yavaşça ellerini de belimden süzerek bıraktı. Karşımda duruyordu artık. Gözleri hala yaşlıydı, silmeye çalıştı.

    E: özür dilerim beni ilk seferde bu şekilde gördüğün için
    B: özür dilenecek bi şey yok ama ne oldu ne bu hal
    E: biraz yürüyelim mi
    B: otursak daha iyi değil mi hava soğuk
    E: yürümek istiyorum
    B: iyi o zaman yürüyelim nasıl istersen

    Birkaç dakika laf etmeden yürüdük. Daha sonra anlatmaya başladı.

    E: artık davaları sonuçlanmış. babamla annem resmi olarak boşandı.
    B: ne davası hiç bundan söz etmemişt..
    E: uzun zamandır boşanmak istiyorlardı. daha doğrusu annem boşanmak istiyordu. babam, ço çok zor bi adam. annemin şimdiye kadar ona katlanabilmiş olmasına anlam veremiyorum
    B: bi dakika ya..
    E: babam bizi küçüklüğümüzden beri evladı olarak göremedi. baba olarak sevmedi bizi. benim yanımda kardeşimi dövdüğü çok oldu. tabi kardeşimin yanında da beni (hıçkırdı)
    B: ne kardeşi senin kardeşin yoktu hani
    E: (derin bi nefes aldı) var, vardı. artık yok sanıyordum ama varmış. birkaç yıl önce babamın içip sıçıp eve geldiği bi akşam onu öldüresiye dövmüştü. daha sonra terketti evi. birdaha göremedik. ne annem ne babam ne ben..
    B: bugünk..?
    E: evet. evet o kardeşim. (birden bana dönüp gözlerini açtı) çok değişmiş biliyo musuun , büyümüş resmen.
    B: küçük kardeşin mi ?
    E: hayır ikizim. eser. tanıyamayacaktım nerdeyse. birkaç yılda bu kadar değişilmez ki.
    B: peki neden ağlıyorsun tam olarak ? (tüm odunluğum üzerimdeydi bunu sorarken)
    E: benim hiç ailem olmadı. kardeşim var sanıyordum ama bugün sanki sıradan bir arkadaşımmışçasına yanımda birkaç dakika oturup kalkıp gitti. sarılmadık bile. babamı bir daha göreceğimi bile düşünmüyorum.
    B: pe peki annen ?..
    E: bırak yaa o kadının kendine hayrı yok artık. o o o kadar büyük bi boşluktayım ki bilemezsin.
    B: çok saçm..
    E: etrafımda (yüzünü düşürüp ağlamaya başladı) kimse kalmadı. ailem kalmadı. (hıçkırdı) yalnız kaldım vanic anlıyabiliyor musun ? şu halime baksana acınacak haldey... (ağlamaktan tamamlayamadı cümlesini)

    ilk defa bi kız yanımda öyle ağlıyordu. ilk defa ailesini kaybetmiş biriyle karşı karşıyaydım. Benim ailemle aram pek iyi değildi ama bunun aynı durum olmadığını adım gibi biliyordum. Sadece biraz ağlamaya ihtiyacı vardı Ezginin. Ondan bi şey beklemeden yavaşça kendime doğru yasladım. Ağlaması için başını göğsüme koydum.
    O ağlarken hıçkırıklarının sesine dayanamayıp yanağımı ıslatan birkaç damla gözyaşının o soğukta süzülemeyişi yüzümü rahatsız ediyordu.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster