B: bu ne lan
F: olum demedim mi sana geçirdi bu kız diye
B: ya bi sus dıbına koyayım bu ne olum
F: nerden bileyim sana sormak lazım

Benim telefonumdu elinde tuttuğu.

B: sen neden benim telefonumu karıştırıyorsun aq
F: ya gibtirme şimdi telefonunu..
B: aq bu ne ya bu kim olum
F: bilmem Ezgiye sor istersen kanka
B: bence de Ezgiye sorsam daha iyi

O an yazamadım. Akşama kadar bekledim. Fotoğrafı yüzlerce kez inceledim. Kimdi o ? Neden birliktelerdi ? Ezgiyle 4 haftadır konuşuyorduk ve artık flört aşamasının bi üst seviyesine geçmemiz için tek gereken buluşup görüşmemizdi. Buluşacağımız gün beni satıp yanına gittiği bu çocuk kimdi böyle ?

Akşam oldu. Yemek yedik furkanla ama ben dokunsa ağlayacak durumdaydım. O da bi yandan mallıklar yapıp beni güldürmeye çalışıyor, bi yandan beni ateşliyor "gibtiret baksana ne olduğu belli değil" diyerek. Artık canım iyice sıkılmıştı bu duruma. Boş boş oturmuş düşüncelere dalmışken telefonum çaldı. Ezgi arıyordu tabii artık.

B: (sinirli ve tok bir ses tonuyla) efendim

Birkaç saniye Ezgi konuşamadı. Sonra o nefes çekişini duydum.

E: (ağlamaklı olduğu belliydi) na, na naber napıyosun
B: iyi misin Ezgi bu ses ne
E: şey mü müsait misin

Furkan da kulağımın yanında beni dinliyordu. Birbirimize anlamsızca baktık.

B: müsaitim ne oldu bi sorun mu var
E: vanic seni gö (ağlamaya başladı) görmem lazım
B: nerdesin geleyim

Çıktım evden. Furkanla tek kelime etmeden çıktım. O da bir şey demedi. Ne olduğunu bilmiyorduk çünkü. Tarif ettiği kafeye gittim. Biraz heyecanlı biraz tedirgindim. ilk defa görecektim fotoğraf dışında sonuçta.
Kafenin önünde bekliyordu. Oturmamıştı. Yanına gidene kadar geldiğimi farketmedi. Ayaklarının ucuna bakıyordu. Lacivert beresi ve açık kahve/kumral saçları yağan karın parlaklığıyla ayrı bi tatlı yapmıştı onu. Omzuma kadar geliyordu boyu. Siyah paltosu ve lacivert beresiyle ilk görüşte aklıma kazınmıştı zaten. O halini halen unutamıyorum.

B: ezgi ?

Başını kaldırdı. Gözleri kızarmıştı. iç çekerek boynuma sarıldı birkaç saniyelik bakışmadan sonra.