Her şey 4 sene önce başladı beyler. Lise sonuncu sınıftım. Kantinden yukarı doğru çıkarken birinci katın koridorunda onunla göz göze gelince donup kaldım. Hayatımda ilk kez zaman ve mekan kavrdıbını yitirdim beyler. Hiç bi uyuşturucunun yaşatamayacağı bi duyguydu bu.Buluştuğumuzda hala giydiği mavi beyaz gömlek vardı üzerinde. Gözleri yemyeşildi beyler.Öyle ki ışıksız ortamda 20 metre öteden içime işliyodu gözlerinin yeşili. Durdum beyler öylece durdum haraket etmedim. Geldi yanımdan geçti devam etti.Ar damarım çatlamış gibi dönüp arkasından baktım. Yeniden göz göze gelmiştim.Her seferinde sanki son kez gibi hiç ayırmak istemem gözlerimi.