Yolda ürkek bir tavrı vardı, yanlış bir şeyler yapıyor havasındaydı sanki.Ama ikna ediceğimize inanıyordum ben, Fatih'i aradım yürürken -'Kardeşim Aykutu buldum,eve geçin geliyoruz',titrek ve şaşkın bir sesle cevap verdi, 'Nerde lan nasıl, kendindemisin scaktaclensgra?'
Son yaşananlardan sonra delirdiğimi görseler şaşırıcaklarını sanmıyordum.-'Gelince anlatırız, Aykut yanımda. Bizimkileri de al eve geç 15 dk ya evdeyiz.'

Yolda konuşmamıştık Aykut'la daha, eve geldiğimizde her biri irileşmiş dikkatlice bize bakan 3 çift gözle karşılaştık. Fatih'e döndüm, 'Kardeşim bi çay demler misin? Aykut misafirimiz.' 2-3 sn donukça baktıktan sonra, 'Tabi, tabi geçin oturun geliyorum bende.' Anlatmaya başladım,her şeyin başladığı o banka gittiğimi, tüm bu yaşananlarda ilk defa şansın bize gülmesini ve Aykut'un ordan geçmesini. Bir süre dinlediler sonra Oğuz araya girdi, 'Peki ya... ?' Sözünü bitirmesini beklememiştim diyeceklerini biliyordum zaten. Devam ettim 'Aykutu hepimiz diğerlerinden farklı tanımıştık bunu biliyorsunuz,ama doğal olarak kararsız. Ancak yardım ederse başarabileceğimize inanıyorum ben.'
Oğuz, Alican ve elinde ki küçük tepsiyle gelen uzaktan bizi dinlemiş olan Fatih 'Bizde' der havasında başlarını salladılar.

Not:Biraz daha devam edicem uykum kaçtı zaten. Sizden ricam da şukunuzu ekgib etmezseniz sevinirim.