ihtiyarın küçük çaplı bi kırtasiye dükkanı vardı. Kahvaltı menümüz simit çaydı. O gün orda yaptığım en güzel kahvaltıydı belkide beyler. Çayın sıcaklığı değildi içimi ısıtan, ihtiyarın yaşadıkları ve sözleriydi. Ben bişey demeden anlatmaya başladı:

15 yaşındayken babasının annesini komşusuyla aldattığını görüyor yuvaları yıkılmasın diye kimseye bişey diyemiyor. 1 hafta felan sonra babası ihtiyarın herşeyi bildiğini öğreniyor sonrada oğlunu tehdit ediyor. ihtiyar sesini çıkarmıyor fakat 2 hafta sonra annesinin de babasını başka bi adamla aldattığını görüyor. O gün herşeye isyan edip çıkıp gidiyor evden. Aslında onu o evden kovan hayatmış öyle anlatıyor ihtiyar.

Biranda tüm lokmalarım boğazıma dizilmişti. ihtiyar gözleri yaşlı bi şekilde çayını yudumlarken bana sordu ee sen anlat bakalım evlat senide mi hayat kovdu?