ilk işim tabiki gusül almak olucaktı mantıklı düşünemiyordum. Antalya gibi bi yerde yazın o sıcağında gecenin bi vakti duşu olan cami aramak cidden zordu ama ben şanslıydım 2 mahalle alttaki camide bulmuştum duş. Hemen bi abdest alıp oturdum bahçenin avlusundaki bankalara. Aslında geceyi geçirmek için güzel biyerdi sessizdi ortalıkta kimse yoktu düşünmek kafa toplamak içinde biçilmiş kaftandı adeta burası. Ama bi sorun vardı yağmur. Avlunun üstü açıktı lakin onun içinde çözüm bulmam çok gecikmedi. Çünkü abdest alınan çeşmelerin olduğu yerin üstü kapalıydı yanları açıktı ama olsun geceyi geçirsem yeterdi zaten. Küçükte bi bank vardı daha ne istiyim derken yağmur gelmişti. ince ince düşen su taneleri kayıp gidecek gençliğime bi çare bulmaya çalışıyordu adeta. Aksi taktirde bi gencecik beden daha yalan olucaktı. Bi hata yapmıştım çok pişmandım evet ama artık iş işten geçmişti. Kulaklarımı okşayan yağmur damlalarının sesiyle düşünceler içinde oracıkta, bankın üstünde uyuyakalmışım.
Evladım kalk diyen bi sesle uyandım yeni sabaha. 50 yaşlarında bi ihtiyardı bana güneşi açtıran. Saçımı okşuyordu aslında yaşına göre pekte ihtiyar sayılmazdı. Sen kimsin ihtiyar dememle birdaha şok geçirmem bir oldu.
|Beni boşver öğrenirsin yakında sen şimdi bana evden nasıl atıldığını anlat bakalım evlat|