büyük savaşın tohumları meyve verirse

kızla göz göze gelmeye çalışacaktım… planımın ilk parçası buydu…Çünkü kulağında kulaklık vardı ve seslenebilirsem yanındaki ihtiyar kel beni duyabilirdi.
bunun için hazırlık yapmaya başladım. şiddetli bir şekilde hapşurmalıydım. eğer kulağındaki piyano sesini delip duyma merkezine ulaşabilirsem belki refleks olarak bana bakmasını sağlayabilirdim. bu sayede de planımın ikinci aşamasına geçebilirdim. ama nasıl hapşuracaktım? Bizim buluştuğumuz zamanlar aramızda geçen bi olay vardı bi yerden bi yere giderken davayy davayy davay derdik
üzerimdeki montun iç tarafı yünlüydü. elimi atıp ufak bir parça kopardım ve burnumu gıdıklamaya başladım. kısa sürede işe yaramıştı, hapşuruk tüm vücuduma hükmediyordu. yüzüm garip hallere girdi ve ağzım açıldı ve tüm gücümle “davaaaayyy“ diye hapşurdum. evet yanlış duymadınız, davay diye hapşurdum. davay rusçada bildiğim tek kelimeydi, hadi demek oluyordu. yani davayy davay davay hadii hadi hadi demek olduğunu kavrayıp oradan onu teke indirdim. güzel bir filmdi, anmadan geçmeyeyim… Hiç unutmam ölümümle beraber izlediğim ilk filmdi ayrıca.