Adam bakıyor, ama tepki vermiyor. Görüyor şarabı fazla kaçırdı herhalde sadece seyrediyor. Tüm umudum şarapcı Derviş abinin "Höyt" demesi kadardı ama demedi. Seyretti biraz sonra yoluna devam etti. Tahminimce gözleri karanlıkta olduğu için seçemedi. Beyler o sıra anlık bir şey oldu, 2 kişinin dikkati derviş abideyken diğer huur çocugunun eli zütümdeyken bir boşluk buldum. O an bir rüzgar gibi koşmaya başladım, esiyorum ulan. Rüzgarı yüzümde hissediyorum. Kalbim zütümde atıyor. Gareth Bale driblingi gibi yardırmaya başladım. Neyse beyler o arsadan can havliyle çıktım yoldan aşşağı dümdüz kopturuyorum. Arkama bakmadım hiç bakmadım. Korkmuştum. Koşuyorum sadece. Var yok, koştum baraj yoluna saptığımı farkettim. Etrafta ağaçlar görüyorum, bigiblet süren iki kişi vardı güvende hissettim kendimi. içimden dedim, bare şu bigiblet sürenleri takip edeyimde bunlar kasklı felan zengindir yolunu bilirler, bigibletler önde ben arkada gavur gibi koşuyorum. Bir anda koşarken sendeledim, öne doğru büyük adımlar atarken düşcek gibi oldum düşmedim dizlerimin üzerine düştüm, durdum. Solumda ateş yanıyordu, beyaz bir çadır vardı. Çadırın 5 metre uzağındayım, içeride biri var 60-70 yasında birine benziyor içimden dedim "ulan beni eve zütürse zütürse bu zütürür" çadıra yaklaşmaya başladım, lan yaklaştıkça adam gençleşiyor. Diyorum bu yaşlı değilmiydi, yaklaştım, yaklaştım. Adama bir baktım.