Küçükken ateşli bir hastalık sonucu akıl saglığımının bir kısmını kaybetmişim.
Küçüklükten beri oldukça gerizekalı bir yaşantım oldu ama aksine çok mutluydum.
Çünkü gerçekten mutlu olmak için insanın "aklının" olmaması gerekirmiş.

Bazen böyle hayatıma renk katmak için aksiyon dolu haraketler yaparım ; mesela mutlafağa gidince burnumun içindeki sümüğü tabak dibi sıyıran fakir gibi sıyırarak işaret parmağımla on iki taksit aldıgımız buz dolabının üstüne sürerim ertesi gününe beton gibi kurur.
Bunu gören aile fertleri birbirini suçlarcasına bir birine bakarlar, malazgit kerestesi gibi donan sümüğü babam balıkçı çakısıyla kazır.

Bazen ise işi dahada ileri zütürüp evin içindeki saksının dibine sıçarım üstünüde sorumluluk duygusuna sahip bir köpek gibi eşeleyip gömerim sonra olacakları seyretmeye başlarım.
Evin içini bir tak kokusu sarar ama kimse anlamaz saksının dibinde mayın gibi tak oldugunu, uykulu gözlerle odaya giren ablama " tak mu yedin ya bu ne koku ihihihihi" diye dalga gecer kendini pişman hissetmesini sağlarım.

En son çılgınlığım ise anlatılmaya değmez ama yaşamaya paha biçilemezdi.
Bir dedem var bi gözü kör iki kulağıda sağır görseniz nasıl sevimli kepçe gibi kulağı iki yumruk pantolandan fırlayan taşağı var,

Bir gün dedim ki içimden " dedeme bir şaka yapayım" dedim, hemen dedemin odasına gizlice girdim.
Baktım Esra erolla izdivaç izliyor görseniz büyülenmiş huur çocugu, babannem öleli çok oldu ya azgın oç.

Hemen geçtim yanı başına lastikli donumdan çıkardım benim "uzun menzilli füzeyi".
Sonra aklımın derinliklerinde kalan serdar ortaç, aniki albritte, sara jay, ibrahim erkalı düşünerek pipimi kaldırmaya başladım.

ilk defa elektiriksiz bir köye dikilen elektirik direği gibi kaktı pipim, at gibi şahlanan gibimi okşadım ürkek bir küheylan gibi.
Tam spermleri müsait bir yerde tükürecekken pipim birden sağır dedem arkasını döndü ve gibimle göz göze geldi.

Dedem hiç istifini bozmadan " ha uşağım nedeysun sen, ooo bende çıkarayrum kamuşu " dedi karadeniz şivesi kullanarak ulan biz manisalıyız amk.

Dedemde çıkardı kamışı karşıma geçti, açtı fermuarı, bir çıkardı yarroşu başım döndü, gözüm karardı içimden "ulan ne büyük roket atar" gibi dedim konuşamadım, boğazım dügümlendi.

Dedem "sordum sarı çiceğe, annen bekar mıdır? " diye gâzel okumaya başladı ya dede bari "huur çocukluğu yapma" iki güne ölücen zaten diyorum.

Ölüm diyince dedem birden ağlamaya başladı, bende kendimi tutamadım ağlamaya başladım, gibime baktım elimle bir sıkmışım, ingiliz anahtarıyla sıkılan gider borusu gibi yamulmuş başı morarmaya başlamış.
Bir koyverdim dedemi alnından vurdum, dedemde kızdı bu davranışıma ve odamdaki kumbaranının içine boşalıp" borsada altın değer kazanmış, belki ilerde değerlenir "dedi