üniversitenin bitmesine günler kaldı. deneyimlerimi ve tavsiyelerimi paylaşmak isterim;

-üniversitenin ilk yıllarında herkesle samimi olmaya, çevre yapmaya çalıştım. siz yapmayın, bir getirisi yok.

-üniversite başladığında tanıştığınız ilk kişi ilerde ya çok iyi dostunuz olacak ya da tanıştığınız güne lanet edeceksiniz. fakat biz çok gibimsonik bir nedenden dolayı iletişimi bitirdik.

-önünüze çıkan her fırsatı değerlendirin. okulun size sağladığı öğrenci değişim programlarını(erasmus vs.) sakın es geçmeyin.ben ne varsa hepsini yaptım, güzeldi. onun detayına burada girmeyeceğim.

-derslerinize çok çalışan, başarılı bir öğrenci profili çizerseniz, iki durum ortaya çıkıyor; (1)mütevazi olursanız anlık arkadaş oluyorsunuz, o an o insanlarla birlikteyken sıkıntı yok ama tek başınıza sıkıntıdan çatlarken 1 kişi bile hadi çıkıp 2 çay içelim panpa demiyor. (2)egoist olursanız etrafınızdakileri bastırırsınız, sonuçta başarılısınız, biraz laf sokun, kendinizi övün, insanların dikkatlerini çekin, kral siz olursunuz.

-ailenizin durumu iyiyse bir yorum yapamam ama orta halli bir aileden geliyorsanız, paranızı saçma şeylere harcamayın. evet, yarın yokmuş gibi yaşamak daha güzel ama inanın 5 sene o kadar çabuk geçiyor ki, ulan kenara köşeye biraz para atsaydım keşke diyebilirsiniz.

-üniversite başlangıcında her gün muhabbet ettiğim, sürekli iletişimde bulunduğum 70 kişi vardı, şimdi ise 3 bilemedin 5 kişi.

-çok klişe ama bazı şerefsizler sadece sınav haftası size mesajlar atacak, gecenin köründe arayacak ve sınavlar hakkında sorular soracaklar. bu şerefsizler normalde hayalet gibidir fakat adınız "başarılı öğrenci" diye çıkarsa yannanı yediniz.

-üniversitenin ilk 3 yılı en heyecanlı zamanlarıydı benim için. ciddi ilişki düşünüyorsanız kovalayın, daha yenisiniz, kimse kimseyi o kadar iyi tanımıyor emin olun. yardırın ama dersleri ihmal etmeyin. %50 %50 olsun yani. kalbinizin bir yanı dersleriniz diğer yanı gönül işleri.

-her akşam eve gelirken "kanka birşey lazım mı?" diye sorduğunuzda "yok kanka sen gel yeter" diyen adama yine de insanlık ndıbına 3-5 bişey alıp birlikte yeriz diye düşünebilirsiniz ama o kankanız yine de kıymet bilmez şerefsizin tekidir. aç bırakın ölsün. kendinizi düşünün. evet bencil olun. iyilik yaptığınız da "yapmasaydın zorla mı yaptırdık" ya da "olm sen de biraz egoist ve bencil olmayı öğrenmelisin" diyecekler ve o naif kalbinizi kıracaklardır.

• **benim için en önemli madde***
-en önemlisi nedir? arkadaşlar, herkesi tanıyın ama hiç kimseyi tanımayın. nasıl mı? çok basit. bölümünüzdeki herkesin adını bilin, her birinin nasıl davranışlar sergilediğini gözlemleyin ve kimlerle yakın arkadaş olduklarını "mutlaka" aklınızda bulundurun. yalnız kalmaktan korkan biriyseniz, hiçbir işi tek başınıza halledemiyorsanız(cidden olabilir, benim böyle sürüyle arkadaşım var) yavşak olabilirsiniz, ders aralarında, sunumlarda, kongrelerde falan çekinmeden aralarına kaynaşın, yalnız kalma riskinizi ortadan kaldırın. fakat tek başınıza her türlü zorluğu halledebilen bir karakteriniz varsa kimseye minnet etmeyin. çok samimi arkadaşlarınız hariç kimsenin masasına gitmeyin. olsun, tek başınıza kalın gerekirse, dışardan bakanlar "ulan cool cool takılıyor tipini gibtiğimin asosyali" diyebilir. işte sizin için böyle düşünenler genelde hiçbir gibi tek başına doğrultamaz, illa ki yanında destek ister. yalnız başına markete gidemeyen adam gördü bu gözler.