Primci değilim beyler. Direk hepsini paylaştım. Liseliyken kızlar dünyayı yönetiyor sanardım. Dünyadaki tek derdin karı kız olduğunu zannederdim. Öyle saf bir çocuktumki. Küllerimden geri doğdum ve aşk denilen saçmalığa inanmamaya başladım. Yıllar oldu asla bir kız beni etkileyemedi.

Bu süreçte hayata döndüm, insanlara yardım etmeye başladım. Sayısız ihanete uğradım ama gibime takmadım. Son 1 senede o kadar çok kayıp yaşadım ki inanmazsınız. En sevdiğimi öldürdüler.. Okulum kapandı, Geleceğimi karartılar ayağa kalktım. Her şeyin paradan olduğunu zannedenler oldu, sefilliği görmeden o duyguya erişemezsiniz, bende her şey para dedim. Hala da öyle. Parasız yaşayamazsın dostum. Simit bile alamazsın. Lüks içindeyken en diplere vurdum lakin ben asla pes etmedim. Hayat bitmedi. Aşk denilen saçmalığa bağlanmayın ve hayattan zevk almaya bakın. Size yazdığım yazıyı da atmak istiyorum.
(bkz: hayattan zevk almak ve uyanmak istiyorsan). Kendiniz için okuyun.