Şimdi evet, islamiyetin doğru olma ihtimalini ne kadar düşük görsek de (ki burada ihtimali cidden çok
düşük verdiğimizi siz de fark etmişsinizdir sanıyorum, insanlar inançlarından yüz çevirirken kendi inançlarının yanlış olma ihtimalini bu kadar yüksek olarak görmüyorlardır çoğu zaman), hatta bazı
insanlar daha da düşük de görebilir, milyonda bir dahi görebilir, o ihtimale sarılmak insan aklının
gereğidir. Çünkü kaybedeceğin bir şey yoktur. Emin
olmadığımız bir konuda mantıklı tarafı seçmek şerefsizlik olmaz, bilimsel bir tez değil bu kesinlikle doğru
ya da yanlış olduğunu görelim. Ki zaten islamiyetin şerefli bir inanç olduğunu tarih okuyan insanlar
görecektir diye düşünüyorum. insan eğer kendisinin bildiğini söylüyorsa hataya düşebilir; Kuran'da da
hep insanların bilmediği, ancak Allah'ın bildiği çok bahsediliyor. Hatta "ben kesinlikle haklıyım" gibi bir
algıya kapılanların ortalama olarak daha cahil olduğunu görüyoruzdur sanırım. Sokrates "bildiğim tek şey
hiçbir şey bilmediğimdir" diyor. Evet, kendi yolumuzdan sonuna dek emin olabilir miyiz bilmiyorum; ama
mantıklı olanı seçmek -adı üstünde- mantıklıdır. Deizmin bir temeli yoktur, ki zaten deist bir bakış
açısından da Kuran yine mantıklı bir kitaptır (Allah'ın sıfatlarını sunması, Allah'ın tekliğini bildirmesi,
O'nun yüceliğini bildirmesi, sadece O'ndan istememizi söylemesi, doğruya ancak O'nun ulaştırabileceği,
Allah'ın her şeyi bilmesi, yaratılış amacımızın O'nu bilmek olması vs bir sürü konuda bir deist bile bu
kitabın doğruluğunu kabul edecektir), deist bir insanın Müslüman olacağı zaman kaybedeceği hiçbir şey
var mıdır? Anca küçük zevklerini kaybeder, ki zaten bu tür zevkler insana çoğu zaman daha da çok keder
verir. Bir de bunun üstüne islam'ı seçmek için bir sürü neden vardır; sağlıcakla.