Bugün sünnetimin 10.yılı pipimin anısına birşeyler karalamak istedim. Bunu hakettiğini düşünüyorum. Küçüktüm çöpün kenarında çıplak abla resimleri buldum. 4.sınıftım enerjimin en bol olduğu dönemler. Pipime tükürüp parmaklarımla aşağı yukarı 31 defa hareket ettirmeyi öğrenmiştim benden 2 yaş büyük olan kuzenimden. O çıplak ablalara baktıkça pipim büyüyordu. Bigün Annem misafirliğe gidelim demişti komşuya ben gitmemiştim. Annem evden çıktı bi kaç dk sonra gittiğinden emin olup dergideki çıplak abla resimlerini pipime sürmeye başladım. Çok zevkliydi. Dışardan tıkırtılar geliyodu hemen ablanın resmini halının altına saklayıp pantolonumu giyip fermuarı çektim ki çekilmedi bozuldu sandım. O sıra kapı çalmaya başladı gelen arkadaşım Mustafa'ymış. O seslendikçe daha fazla heycan yaptım. Hayır gitmiyoda huur çocuğu. Baktım pipim fermuara sıkışmış ağlaya ağlaya kapıyı açtım. Mustafa Annem şurdaki eve misafirliğe gitti koş çağır dedim. Oda hem ağlıyor hem gülüyor huur çocuğu. Gitti çağırdı Annem feryat figan komşuları ayağa kaldırdı geldi. Babamı aradık hastaneye zütürdü. Pipime baktım morarmıştı. Doktor 10 yaşında olduğumu öğrenince sünnetci çağırıp oracıkta kesti pipimi. Herşey çok güzel giderken o kara gün hayatımı mahvetti. Şimdi pipimin kılıfı yok. O kesilen parçayı evin bahçesine gömdüm taş koydum etrafını çevirdim. Arada bi gidip dua okurdum. Bi gün baktım köpek eşeliyo orayı. Gittim kovalamaya çalıştım havlayınca kaçtım eve. Camdan izliyodum. Köpek kazdığı yerden pipimin kılıfını çıkarttı ve orada yedi. Her aklıma geldiğinde ağlıyorum. Özledim seni pipi kılıfım. Kel ve boynu bükük kaldı o günden beri pipim.
-26.03.2007