Nerden başlayacağımı bilmiyorum.Ama ilk önce belirtmek istediğim bir şey var o da manyağın teki olduğumdur.Çocukluktan beri beraber büyüdüğümüz bir kız vardı benden 4.5 yaş civarı küçük. Ağustos doğumluyum.Her ikimizin aileleri misafirliğe giderdi. Babalar arkadaş.Çocukken kilolu bir kızdı. Liseden sonra taş gibi bir kız oldu. Kendine bakan, makyajını yapan benim aksine düzenli birisiydi.Ben ise 22'sine dayanmış mühendislik son sınıf olduğum için proje falan filan derken hayattan bıkmış.Hem fizik ve matematik dışında tarih ve felsefe üstüne yazılım ile uğraşan manyağın tekiyim. Elektrik&Elektronik Mühendisliği okuyorum. Yani ana branşım elektronik fakat felsefe, pgiboloji gibi bilimlerde uğraşıyorum, seviyorum yani.Bu kıza kafayı yedirttim tabi bunların hiçbiri olsun istemedim. Kendim sıyırmış biri olarak yine pgibolojik olarak baya dayanıklı birisiyimdir.Şimdiye kadar kendimi 100 defa öldürmem gerekirdi. Fakat her seferinde sabrettim.Bir şey hariç.O... Ömrümde gerçek anlamda aşık olacağımı birine bağlanacağımı düşünmüyordum.Çünkü olmamıştı. ilkokulda kızlarla aram iyiydi.Ta ki Annemin babamı aldatma çabalarını ve ev telefonuna gelen yüklü miktarda faturayı görene kadar.O zaman ilkokul 8. sınıftaydım. Hala hatırlıyorum. Boşanmalarını o kadar istedim ki şimdiki hayatımda bu eleman bunları yaşamamış dersiniz.Çünkü şimdi çoğunu unuttuk gibi davranıyoruz tabi ben o çocukluk travmasını unutabilir miyim? Unutamam çünkü bana ömür boyu beraber yaşayacağım bir hastalığa mal oldu.O babamın annemle tartıştığı günü hatırlıyorum."Bunu bana nasıl yaparsın?" diyip olayları tek tek duyunca sinirimden ağladığımı hatırlarım. Ertesi gün babam işe gidince anneme bıçak çektiğimi de.Onun konuştuğu adamın yerini söylemesi için tehdit etmiştim. Fakat ne kadar manyak olduğumu farkettim. Neden çünkü o ana kadar böyle bir şeyi kabullenemezdim. Aslında fiziksel bir şey yaşamadı.Bu yüzden ona bir şey yapmadım. Sadece telefon üstündeydi fakat bu bile benim hayatımı karartmama yetti. Zeki bir çocuktum dersanelerde birinciliğim bile olmuştu. Fakat o sene bir anadolu lisesi kazanmıştım. Arkadaşlarım fen liselerine gitti. Hatta beni seven fakat reddetiğim kız bile koç üniversitesinde. Soru çözümünde yardım ettiğim kız. Yine bunca zorluklara rağmen mf4'te 23 bine girmiştim.

Benim gibi birinin hayatı böyle gibilir işte.8.sınıfta o olayları kaldırabilmiştim.Ta ki bir gün anneme sinirlenip kendimi keseceğim diyip bir bıçak alıp tarlaya gittiğim an.Kız çocuğu gibi ağlamıştım * çünkü kendini kesebilmek o kadar cesaret isteyen bir olgu ki yaşamadan anlaşılmıyor.O gün ne kadar korkak olduğumu anladım. Ciddiyim silahtan korkmam ölümden korkmam ama acı çekmekten korkarım. Yani intihara kalkışanlar belki beni anlayabilir. Hele bir de çocuk yaşta. Geçen vikings'in son bölümünde ecbert'in bileklerini kesip suya uzanması gibi. işte onu yapabilen insan aşmıştır.Her neyse o günden sonra varlığımı sorguladım. Neden bunları yaşıyorum?Ben neden varım? Veya her şey olmayabilirken neden her şey var? Eski Ahit Yeni Ahit Kuran ayırt etmeden hepsini okumaya çalıştım. Sonuç hiçbiri bana cevap vermiyordu. Turistlere rehberlik yapmış bir çocuk dünyada çoğu insanı tanıyınca sabit fikirli olup o gibko dünyasına kapalı kalıp duramıyordum daha fazla okuyordum. işte hem bu çocukluk travması hem bu bilgiye olan açlığımdan dolayı bir hastalık başladı. Seboreik Dermatit. Seborrheic Dermatitis ingilizcesi.Bu hastalığı ingilizce bile o kadar çok okumuşumdur ki.Artık gibimde bile değil.Ruh gibi yaşıyorum. Arada geçiyor arada çıkıyor takmıyorum. Fakat bu hastalığım yüzünden allah belanı vermiş diyen gerizekalıları da gördüm.Ona inançsız olup bir sürü güzel insan olan dünyayı gösteremeyen veya onun bunu akıl edemiyecek olan beynini gibeyim ayrıca. Emin olun bir insanda böyle egzama sedef gibi hastalıklar varsa kesinlikle bir travma geçirmiştir. Buna adım gibi eminim.Çünkü çocukken aşırı yakışıklı olan ben cildi süper olan ben şimdi yağlı bir cilde sahibim kafamdaki saçlar seyrelmeye başladı. Ayrıca yüzde burun kenarları bazen kızarıp pullanıyor. Fakat bu hastalıktan çok şey kazandım. Daha fazla okudum.Çünkü daha çok sorgulamam lazımdı.O zamanlar agnostiktim.

Evet tekrar dönelim kıza. Kız benden küçük olduğu için o yakışıklı olduğum zamanlar beni seviyordu. Küçük bir kızın hep büyüklere aşık olması gibi düşünün. Yıllar geçti ben liseden mezun oldum.Üniyi kazandım falan filan derken bu kızı lisede okurken hiç göremedim.Üniyi bir sene bıraktım döndüm tekrar girdim hazırlığı geçtim bölüme devam ettim. Tabi işte o zamanlar keyfi olarak roma tarihi 1.pön savaşı 2.pön savaşı Kartacalı Hannibal filan okuyorum amk manyağım çünkü. Great Alexander'a sarmıştım. Bazen ise Attila yı okurdum.Bu arada elektrikte okuyorum. Fizik matematik elektrik bunlar zaten benim ana alanım.
Not:Ya bu olayları çok detaylı anlatmam lazım çok fazla özet geçtim arada kaçan çok anım oldu boş bir vaktimde devdıbını komple yazarım iyi günler.