çok anlamsız bi an her şeyimi kaybettiğim için rakı masasında ağlıyordum o an geldi göz yaşlarımı silmek için peçete almaya kalktığımda yan masadan bunun için mi kalktın diyip peçeteyi verdi. Göz göze geldik beklemiyordum böyle bişeyi. masadaki kızlar onun ısrarıyla beni oraya oturtmuş ne kadar acı çektiğimi bilse de ısrar etmiş bizimkilere benim tesadüf sandığım şey halbuki 6 aydır seven bir adam varmış ve ben hiç görememişim. Neyse o an teşekkür edip çekildim masama geçtim ama gözlerimi ondan alamadım ne değişti bi anda anlamadım bakıp gülümsedim o ela gözleriyle gülümsedi. Sonra arkadaşlarıyla beraber bizim masamıza geldiler. o gece hepimiz sabahladık şarkılar söyledik beni bana anlattı ne kadar çok şey biliyormuş hakkımda benim bile bilmediğim unuttuğum her şeyimi biliyormuş. Karşımda o kadar güzel bir adam varmış ki bana sevgi ne demek doğru insan nasıl karşıma çıkar her şeyi anlattı. O andan sonra elimi hiç bırakmadı. Hakkımda her şeyi harfi harfiyen bildiği halde hesap sormadı sadece mutlu etmek için uğraştı. Denizin sesinin ne kadar anlamlı huzur verici olduğunu, orkidelerin ne kadar güzel koktuğunu, yağmurda onunla sırılsıklam olmanın, ona sarılıp uyumanın, büyük ayıcıklara olan ilgimin, onun sakallarına ve minik topuzuna olan ilgimi onun gelmesiyle öğrendim ben. Hapşurduğunda çok yaşa dediğimde karşımızıda kimin olduğunu umursamadan gel buraya diye çekip sarıp sarmalayıp seninle yaşamalıyım sadece sen diyen bir adama, ve unuttuğum sevgiyi kalbimi bana gösteren adama sonsuz teşekkürler iyi ki varsın kalbim.