(bkz: Part 28)

Eve girdik, evin içini biraz süzdüm. görsel olarak fena sayılmayan bir bekar eviydi. Gamze "kahve içer miyiz birer tane" dedi. "olabilir" diyerek yanıtladım. Kenarda duran akvaryumu gördüm ve yaklaştım. içerisinde 3 tane su kaplumbağası vardı. "kaplumbağa mı besliyorsunuz" dedim. Tek hayvansever sen değilsin diyerek yanıtladı beni aydemir. Hayvanları seven insanları severdim ama, bu aydemire ısınamamıştım bir türlü. Sonrasında televizyonun önünde duran playstation ilişti gözüme, ben birşey söylemeden aydemir lafa girdi;

(a)-kahveler hazır olana kadar pes oynayalım ister misin?
(ben)-sen peste mi oynuyorsun amk.
(a)-aa ben ronaldonun hayranıyım.
(ben)-ronaldonun bundan haberi var mı?
(a)-hayır neden ki?
(ben)-hayranı olduğunu bilse futbolu şuan zirvede bırakırdı heralde.
(a)-kırıcı olma bu kadar.
(ben)-tamam be, açta oynayalım bari.

Ben barcelonacı olduğumdan messili barcelonamı aldım, Aydemir ise real madriddi. ilk golü aydemir attı ve evin içinde kızılderililerin yaptığı yula yula dansını görsel şekilde gerçekleştirdi. Gücüme gitmişti bu durum, bu herife yenilemezdim, maç 4-2 bitti kazanan tabiiki bendim.