Nevzat hoca ile tanismamiz oldu ilk baş, bir baba şevkat i ile ilgileniyordu benimle, sanki ayrı bir ilgileniyordu benimle beyler, özellikle bana soruyordu sanki anladın mi diye ?
1 sene iyi kötü anılarımla geçmişti, karnem pek de iyi sayılmazdi amk, bir tek Nevzat hocanın dersi pekiydi, diğer huur çocukları onun kadar iyi değildi, benim gözüm de.. sürekli dövuyorlardi beni, diğer arkadaşlarım i dövdükleri zaman hemen babaları geliyordu, ve bir daha o öğrenci dayak yemiyor du , ama benim babam hiç gelmediği için hep beni dovuyorlardi.

Beyler babam karneye baktı, getirdiğin karneyi gibiyim pic dedi ve bana bir aduket çekti, resmen babamın 5 parmağı yüzümde belirmisti, Ve ben koşarak annemin şevkat dolu kucağına bıraktım..

beyler babam benim adam olmayacağımı, görür görmez anladı ki, sen adam olmazsın bin, yarın hazırlan senide zütürecem inşaata dedi..Ne inşaatı amk ? oda nereden çıktı ?
"Beyler daha 7 yaşındayım anlıyormusunuz" ?

Evet ana şevkatin den 350 km uzakta olan bir şehire gelmiştik, ilk defa bu kadar yüksek binalar görüyor, ilk defa bu kadar büyük bir şehir ve, bu kadar kalabalık insanlar görüyordum..
el ele tutuşan babalar çocuklar anneler, beyler o an gözümden iki damla yaş geldi, ağlayamıyorum bile, çünkü gözyaşlarımı silecek annem yoktu yanımda..

çocuklar babalarının ellerini tutuyordu, ben ise elimde annemin bana koyduğu elbiseler vardı, babam 4-5 adım önden gidiyor arada bir bana hadi hızlı yürü bin diyordu, sanki benim babam değildi amk..