tanrı ölmez, o dilerse görünür bir müddet, 
Kaybolunca onu kalbinde bulur her millet. 

Biliyormuş kaderin cilvesini evvelce, 
Bütün ecrâm-ı sema yasla büründü o gece. 

Yaklaşan bir acı önce güneşi korkuttu, 
Ay tutuldu diyemem gökyüzü matem tuttu. 

Ata geçti ebedin mevki-i müstahkemine 
Bir direktif veriyor arza, beşer âlemine! 

Bize ilham ile isal ediyor her haberi, 
Ki onun kudret-i külliyye, emirber neferi. 

Bağladı dâr-ı fenanın ebede telsizini,' 
Güdelim açtığı yollardan mübarek izini 

Atatürk’ün beşere sunduğu peymânı budur: 
Atatürk’e inananlar er olur, sulhu korur.

Neyzen Tevfik'e de ayyaş damgasını vurdu namazını kılıp orucunu tutup harama bakmayan insanlar.
Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk'e dil uzattıkları yetmez gibi onu sevenler de artık haindir bu memlekette.