Beyler olay iki gün önce başıma geldi. Finallerden fırsat bulup şimdi yazabildim.

Evimin olduğu sokağa dönemden köşe başında bi tane fırın var. Fırının önü biraz yokuş hergün ordan geçip okula gidiyorum. Bu dangalak fırıncının bi huyu var. Yaz boyunca dükkanın önünü tak zütürse bir gün bile yıkamaz ama ne zaman havalar soğumaya başlasa büyük bir beyinsizlik örneği olarak kapının önünü, kaldırımı hatta yolu her gece yıkıyor. Bi kaç defa sabah okula giderken düşme tehlikesi yaşadım üstelik tek tehlike yaşayan ben değilim yol üstünde bi tane ilkokul var el kadar çocuklar hergün o buz tutan kaldırımdan geçiyorlar. Cadde işlek olduğu için karşıya da geçmek zor. Her neyse 1 hafta önce sabah okula giderken iki tane çocuk el ele tutuşmuş paytak paytak yürüyorlar. Bende arkalarından yürüyorum fırının önünden geçerken ikisi birden kayıp sırt üstü yere kapaklandılar. Koştum kaldırdım ikisini de bi tanesinin canı çok yanmış olacak ki ağlamaya başladı. Bi görseniz içim parçalandı beyler. Neyse çocukların üstlerini falan temizledim birer tane gofret alıp okula kadar zütürdüm. Kafayı iyice fırıncıya takmıştım. Akşam okul dönüşü fırına girdim.

B:Ben F:Fırıncı

B: Selamun aleyküm abi

F:Aleyküm selam kardeşim. Buyur

B: Abi senden bi ricam var en azından kış bitene kadar kapının önünü yıkamasan olur mu çoluk çocuk geçiyor. Yazık düşüp bi yerlerini kıracaklar.

F: Kardeşim kusura bakma dükkanımın önü ister yıkarım ister süpürürüm

B: Abi dükkan senin tamam da kaldırım da senin değil ya çoluk çocuk geçiyor diyorum sana. Kış günü yıkasan ne olur yıkamasan ne olur.

F: Kusura bakma kardeş bi sıkıntın varsa belediye orda git şikayet et.

B: Eyvallah..

Beyler resmen sinir krizi geçiriyordum. Gidip şikayet etsem gelip bi kere uyaracaklardı bi tak çıkmazdı. Kafayı çalıştırmam gerekiyordu. Düşüne düşüne evin yolunu tuttum. Sınavlar falan başlayınca aklımdan uçup gitti ta ki o geceye kadar.

iki gün önce okuldan çıkıp arkadaşların evine gittim ders çalışmak için gece saat 12 gibi evime döneyim dedim (başka yatakta uyuyamıyorum). Çıktım eve gidiyorum kafam olmuş bi dünya dalgın dalgım yürüyorum. Fırının önünden geçerken bi anda buz tutmuş zemine bastım ne olduğunu anlayamadan iki ayağım da yerden kesildi. Kendimi sırt üstü yerde buldum. Anasını gibtiğimin evladı yine yıkamıştı kaldırımı. Zar zor ayağa kalktım belim kırılmış gibi ağrıyordu mk. Sendeleye  eve vardım. Oturdum dersin başına ama belimin ağrısından duramıyorum. O anda aklıma bi binlik geldi. Tüm gücümü toplayıp ayağa kalktım gün intikam günüydü. Saat 2 ye geliyordu. Mutfaktan 5 litrelik suyu alıp bi kısmını işeyebildiğim kadar işeyerek doldurdum fırının yolunu tuttum. Fırının önüne geldim başladım Allah ne verdiyse camı çerçeveyi sulamaya. Kapının altında biraz boşluk vardı ordan da dökebildiğim kadar su döktüm içeriye. Sonra eve döndüm sabah erkenden kalkıp gidip o manzarayı görmem gerekiyordu. Neyse baya uzadı beyler sabah kalkıp fırının yolunu tuttum baktım bu dangalak elindr tornavidayla buzları çözmeye çalışıyor. Yanına yaklaşıp abi ekmek var mı dedim. Döndü mal mal suratıma bakıyor sinirli bi şekilde daha açamadık dükkanı dedi. Buzu gibtir edin dükkan leş gibi sidik kokuyor mk. Sırıta sırıta okula gittim. Akşam dönünce baktım hala dükkanı temizliyordu ibine.

Ee ne oldu buzlara diyenler olabilir onun da çözümünü buldum. 5 kiloluk kaya tuzu aldım her akşam geçerken biraz döküyorum buz muz kalmıyor. ilerleyen zamanlar da bi ziyaret daha düşünüyorum.

Adet bozulmasın bu da böyle bi anımdır. Hadi eyvallah