ikinci dönem başladı. Bizim sınıf dışında herkes bize kötü gozle bakıyordu.ilk Tenefus her zaman oturduğumuz voleybol sahasının kenarına çöktük.

Okulun popüler kizlari ise voleybol sahasinin 5 mt ötesindeki banka,tam karsimiza oturmuş bizi kesiyorlardi.Öyle takıntılıydilar ki derse girmek icin bizi beklerlerdi.Biz kalkınca onlar da kalkardi ki derse girerken 1 2 kelime konuşsunlar.Bu bizi rahatsız ediyordu cunku kasım kasım kasiliyorduk. Bizde careyi birbirimizle gulusmekte buluyorduk. Sanirim dogal bir görüntü katıyordu ki kızlar utangacligimizi hic bir zaman anlamadı.

Her neyse voleybol sahasina cöktük diyordum.
"Beyler bu okul bizi neden sevmiyor lan?"
Konuyu konusmaya başladık en sonunda bir fikir attim. Ezik,silik ama sempatik bir tipi korursak okulda saygı kazanır, sevilirdik.

Devam