Asosyal çocuklardık biz.6 kişi küçüklükten beri kardeş gibi büyüyen 6 utangaç çocuk.Tek eğlencemiz aramızda yaptığımız esprilerdi. Okulda Acaba nasıl gözüküyoruz diye her tenefüs tuvalete giderdik. Onun dışında sınıftan çıkma sebebimiz futbol sahasının kenarında bulunan bankta oturup dertleşmek. Dertleşmek dediğime bakmayın birbirimizin dertlerine güler moral sağlardık birbirimize.

Fakirdik de,okulda 50 kr olan suyu karşıdaki şok'dan 25 kuruşa almak için tenefüste okuldan kaçar geri girerdik. Hatta bazen şok'a gelen mal kamyonundan eşyaları indirir bedavaya su kazanırdık. Efendi çocuklardık, kimseyi kırmak istemezdik.Ama neden herkes bize nefretle bakıyordu?

not:hikayenin yüzde 70i gerçektir.