Tekrar arabaya bindiğimizde ağzımı tutamayıp hep böyle kolay oluyor mu diye sormamla murat abinin kahkaha patlatması bir oldu. Bunları kullanman gerekebiliyor bazen diye torpidoyu açtı bi bıçakla ufak bi silah duruyordu. içimden gavata bak sanarsın atom bombası atıyor demiştim lakin bunu derken hayatımda hiç silah kullanmamış olmamda ayrı bir ironiydi. Ortama uyum sağlayayım diye ufak gülümsemeler ile desek çıktım murat abiye. Döndüğümüzde murat abi patronun yanına girdi bende dışarda tabureye oturup bir sigara yakıp murat abiyi beklemeye başladım. Çok sürmeden geri geldi. Bu akşamlık bu kadar yarın çok gecikme burada ol dedi. Haydaaaa bu muydu dıbına koyayım diye düşünürken yarın büyük işimiz var diye eklemesi bendeki merağı uyandırmıştı. Kapının önünde duran ve evin içinde muhabbet eden gençlere selam verdikten sonra mahalleden ayrıldım ve evime doğru yol aldım şimdi düşünüyorumda keşke her gecem o gece kadar sakin olsaydı.