Ama bak, bunları sana en yakın arkadaşım olduğun için anlatıyorum dedi. Herkes beni deli sanıyor, kimse inanmıyor, biliyorum,sende inanmayacaksın dedi ve anlatmaya başladı anlatmaz olasıca.

2 hafta önce okula gitmek için evden çıktım. Silgimin cebimde olduğunu fark ettim ve onla oynamaya başladım.Ve silgi elimden kayıp çalıların altına düştü.Çalıların altına silgimi almak için gittiğim sırada silgiyi almak için eğildim.O sırada yolda birinin olduğunu fark ettim. ince adam.Onu ilk gördüğüm zaman gayet normaldi,ama bir gariplik olduğunun farkındayım. Yüzü yok gibiydi. Uzaktan öyle görünüyor diye düşündüm. Uzun boyluydu, inceydi ve tamamen, naştan aşağı gri giyinmişti.
Tamamen normaldi.Taa ki etrafa bakıp, kimsenin onu izlemediğini zannedinceye kadar. Kendini bir kağıt gibi açtı ve sokak lambasının yanına geçti. ASLA ama ASLA sokak lambasından ayırt edilemiyordu. Ertesi sabaha kadar orada bekledim ve gözden kaybolunca oradan gittim.

Cümlesini bitirdi.Ben gidiyorum, kendine dikkat et dedi.Ve kapıyı açıp etrafı kontrol edip koşarak gözden kayboldu.

Burak adına üzülmüştüm, pgibolojisinin bozulduğunu düşündüm.Taa ki o haberi alana kadar...