DEVAM EDIYORUM BEYLER

Kapıyı sessizce açtım. Onu hiç bir şeyden habersiz hem şaşırtıcak hemde çiçeği ve yüzüğü verip dünyanın en mutlu insanı yapicaktim. Keşke öyle olsaydı.. Anahtarı taktım çevirdim sessizce açtım kapıyı. Ayakkabılarımı binanın içinde çıkarmışım ses çıkmasın diye. Girdim içeri ilk başta ne ses vardı ne de başka bir şey acaba evde mi yoktu? Ona haber vermemistim haliyle dışarı çıkmış olabilirdi. Ah salak kafam diyip yatak odasına dogru gecip uyumaya karar verdim.
Kapıyı acmamla hayatımın şokunu yaşadım. Büşra ve Burak benim bizim yatagimizda opusuyordu. Dona kaldim. Kapi sesiyle irkilip ikiside bana dogru dönüp donup kaldılar. Ben onlara onlar bana kilitlenmisti. içimde fırtınalar kopuyordu. Kendime hakim olup Allah belanızı versin diyip tam kapıyı kapatacakken 3 tane zenci 25er cm hasmetlileriyle beni tutup guzelce gibtiler. En son hatirladigim şey burak agzima veriyordu. Bu da boyle bir anımdır