Üniversiteli olanlarınız, mezunlarınız bilir, bu adam gibi adam olan babanın tek derdi kızını geleceğini kurtarması için üniversiteye yollamaktır. yeri gelir ceketini satar okutur bu cefakar dağ gibi yükü omuzlarına alan adam. kendisi yemez kızına gönderir elindeki varını yoğunu, yeterki kızı onun gibi zorluklar çekmesin aşsın.
kızımız üniversiteye gelir akıl havalarda heleki şehir dışını kazanmışsa daha da havalarda, sınırsız özgürlük, artık bireyim ben yea şeklinde ergen sözleriyle, konserlere, tiyatroya, mangallara, tanışma etkinliklerine gider. çevresi büyür, biliyorsunuz bizdeki azgın erkek kitlesini, 160 boyunda 75 kilo kıza bile yürüyen erkekler var aramızda.
belki lisede bu ilgiyi bulamayan kızımızın hoşuna gitmiştir, aynaya baktığında çok çirkinim diyen kız yerine, çok güzelim tüm erkekler benim peşimde diye düşünen kırmızı zütlü bonobo maymunu gelmiştir.
zamanla kız o yazan erkeklerden biriyle konuşmaya başlar, sevgili olurlar. bu durumu hepimiz görüyoruz:
(bkz: iki günlük sevgilisine kendini elleten kız)
okulun ücra köşelerine geçerler, kullanılmayan sınıflarda vücut sıvısı değişimi yaparlar. kızın ellenmedik yeri kalmamıştır. erkek arkadaş zamanla süprizim var adı altında bu kızı otel odasına, eve zütürür.
işte babasının prensesim dediği kızın ağzına verilir, babasının dokunmaya kıyamadığı kızını it kopuktan biri hayvanca emiyor umarsızca inletiyordur. boğazına kadar hissetmiştir o kız.