Birader ben mi kendimi anlatamıyorum, insanlar mı beni yanlış anlıyor?
önceki yazılarımda 1.5 senedir yalnız olduğumu söylemiştim tekrar diyim.
Neyse uzatmim ben kızlara duygusal yönden bakan, tek eşliliğe inanan, aldatmaya karşı, sevginin büyük bir şeref olduğuna inanan bir insanım ancak insanların gözünde bin, içkici, ortamcı olarak sınıflandırılıyorum bundan dolayı karşıma çıkan kızlarla bir şey düşünemiyor, hayatıma birisini katamıyorum
Benim isteklerimin tam tersini isteyip tam tersi başına gelen bir arkadaşım var, o da kızları bir ciks objesi olarak görüp sadece onları yatağa atmak isterken, ona kızlar aşık oluyor.
Sanırım bu hayatta neyi istesek tam tersi oluyor. hayat bizi hep gibiyor