Üniversite çevresinde biraz oturmak üzere bi parka gittim. Kulaklığımı taktım,her zaman olduğu gibi yaktım sigaramı bi banka oturdum.

Düşündüm, düşündüm..
Onca garipliklerin bi sebebini aradım ama hiçbişey aklıma gelmedi. Benden bir şey sakladıklarını anlamıştımda,bu kadar ciddi ne olabilirdi ?

Beni düşünce dünyamdan ayıran kulaklıkta dinlediğim müzik sesini bile bastırmakta olan ağlama sesi oldu..

Tam önümde bir kız ağlayarak bana bakıyordu,ama içi gülüyordu sanki. Kumral saçlı ve mavi gözlü bir kız..

Boyatacaksan uçlarını boyat ben saçının bu rengini çok seviyorum.

Benim yaşlarımdaydı sanırım, gerçekten çok kötü durumdaydı.Ne istiyordu benden ?

-Selam Taha
Bana baktı, kızı sanki bi yerden tanıyordum ama
+Selam. Buyrun ne istemiştiniz ? Iyi misiniz ?

Kız ilk önce şaşırdı, nasıl yani diye bakarak
-Şaka mı yapıyorsun ?Hatırlamıyor musun beni ?
+Üzgünüm ağır bi kaza geçirdim ve..Son altı ayı hatırlamıyorum.

Kızın ağlaması daha da şiddetlenmişti..

-Ama bu imkansız..Şaka yapıyorsun değil mi Taha lütfen şaka yapıyorum de,diyerek bana sarılmaya çalıştı.

+Hey bırak beni lütfen,kim olduğunu söylersen hatırlamama yardımcı olmuş olursun. Kimsin sen ?

-Ben Hazalım. Nasıl hatırlamazsın son altı ayı ya nasıl ? Onca anılar, yaşanmışlıklar var nasıl hatırlamazsın ?

+Bak Hazal mısın her kimsin eğer dediğin gibi bir şey olsaydı etrafımdaki insanlar bana senden bahsederdi neyin peşindesin ?

-Hayır hayır bak yalvarıyorum sana dur dinle beni bana bak

Yüzüme bak Taha nasıl hatırlamıyorsun beni ?!