Bu sabah kalktım yine saat 7 sularında bindim gebze-harem minibüsüne. Oturdum parayi uzattım 35-40 yaşlarında ise gittiği her halinden belli olan bi abiye. Dedim abi bi öğrenci uzatirmisin. Neyse abi aldı parayi verdi şoföre, şoförle aramızda geçen diyalog şu
Ş: Öğrenci bozuk paran yok mu
B: Yok abi kusura bakma
Ş: Hem öğrenci uzatıyolar hemde bozuk paraları yok hey allahım bende de yok napicaz şimdi
O sırada parayi uzattığım abi dedi ne kadar bi öğrenci ben veriyim. Şoför de dedi 1 lira 15 kuruş. Neyse ben abi yok mok derken adam parayi uzattı benim 10 lirayı bana geri verdi. Tabi mahçup oldum adamı bi daha kim bilir ne zaman gorucem. Neyse baya gittik bi öğrenci abi musait bi yerde bırakırmısın dedi. Adam yavaşladı kapıyı açtı çocuk tam inicek kapıyı geri kapattı çocuk kendini hemen geri çekti sıkışıcaktı yoksa. Tabi çocuk sinirlendi fark ettik. Neyse az daha ilerledi bu sefer de yolun kenarında durması gerekirken yolun ortasında durdu kapıyı açtı arabalar vızır vızır geçiyo. Çocuğu orda indirdi. Yani demem o ki böyle insanları neden böyle mesleklere veriyolar anlamıyorum öğrenciyiz 1 lira ekgib veriyoruz diye ne bu sevmemezlik her şeyde ezme çabaları? Şaşırdığım konu da şu şoför o çocuğa o hareketi yaparken kimse de sesini çıkarmadı.

Buda böyle taktan bi anımdır.

Edit: Herkes demiş sen niye sesini çıkarmadın ben sesimi çıkarsam ne olucak kız başıma o adam bana bi vursa yarısı boşa gider zaten ve bizim insanımızı size anlatmama gerek yok hepsi bana dokunmayan yılan bin yaşasın kafasında olduğu için adam bana vurmaya kalkınca bile seslerini çıkartmıycaklarına eminim.