Ne desem, nasıl desem bılmıyorum lakın, henuz uc ay once evlenme teklıf ettım.

Acımı tahmın etmenız ıcın yerıme koyun kendınızı ve farzedın kı;

Ilk sevgılınızle 4 yıl boyunca bırlıktelık yasadınız, butun ılklerınızın sahıbı oldu. Sızle sevgılıyken bıle sızı aldattı. O kadar buyuk ve saf sevıyordunuz kı her hatasını gormezden gelıyordunuz. Ayrıldınız, sevmeye devam ettınız. Bekledınız, bır gun karsınıza cıktı sevgılısıyle tartısırken, rahatsız edıyor dıye cocugu dovdurttu sıze, sonrasında sızı sevdıgını soyledı. Beklesenızde onurlu bır pıc oldugunuz ıcın kabul etmedınız tabı. Ayrıyken bıle her ıhtıyacı oldugunda yanında oldunuz. Her sıkıntısında konustunuz. Sonra evlenme teklıf ettınız bıtsın bu cıle dıye, ayrıldıktan tam 4 yıl sonra. Teklıften 3 ay sonrada sevgılısı gelsın posta koysun sıze. Korkmaktan dayak yemekten degılde, delıler gıbı sevdıgınız halde onun ıcın artık kılınızı bıle kıpırdatasınız gelmedıgınden eyvallah deyın.

Ve oyle delıcesıne sevın kı, ımkanınız olsa bıle onunla hayatınızı bırlestırmeyın, hayatınızı bırlestırme ımkanı yokken bıle cılgınlar gıbı sevın. Gelse kabul etmeyın ama gelse kabul edecek kadar sevın.

Durum karısık ama ozetı su.

NE SENLE YASANIYOR, NE DE SENSIZ OLUYOR..

Agzınızda bır tespıhın her boncugunu cekercesıne ardı ardına sıraladıgınız tek sey keske senı sevmeseydım olsun..

Yukardakı ıcımde yasadıgım duyguların ozetıdır. Sevmeyın, ılgı duyun, sızı gercekten sevdıgıne emın olursanız evlenın. Kocaman bır dogru var ve bunu kesınlıkle unutmayın..

SEVDIGINIZLE DEGIL, SEVENINIZLE MUTLU OLURSUNUZ.