hepsi bir anda fenerleri yakıp eve doğru tutmalarıyla bizim evden kızların çığlıkları bir anda tüm sitede yankılandı...
ben bir anda arabadan fırladım telaşla. ama neye fırladım niçin fırladım bilinmez. çıktım ve dışarda ayakta izliyorum. ne olup bitiyor anlam veremedim bir türlü. askerlerde ufaktan bi afallamadılar değildi. hareketleri biraz daha hızlandı bunların. benide fark etmediler uzaktan gözcü gibi kesiyorum. camlardan bizim kızları falan görmeye çalışıyorumda nafile. bir şey gözüktüğü yok kapkaranlık. komutan eliyle ileriyi doğru işaret etti ve 3 gruba ayrıldılar bir anda. 5 er 5er iki grup sağdan ve soldan evin etrafını arayarak çevrelediler. diğer grup ise evin kapısının önünde arka akraya dizilip dizlerinin üstüne çökerek bekliyorlardı. ben izlerken bile korkuyordum. ulan nolcak falan diyorum arada arkamada bakmadan edemiyordum. çünkü sitenin içinde sadece villalar var ve baya geniş alanlar var. yani arkam bomboş geniş bir yer sonra bi ev var öyle. arkadan bi şey gelir diye işkillenerek izliyorum. komşunun iti alman kurdunun havlamasıda ayrı bir korku veriyor. titreyerek izlerken bir anda bizim evin arkasındaki evin bahçesinden bir şey zıplayark uzaklaştı. aramızda 50 metre falan vardı. karanlıktan göz gözü görmediği için kesemedim ne olduğunu ama askerler bunu fark etmedi o sırada. bağırıcaktım dayı burdan bi şey geçti diye ama yemedi. ulan sağımamı bakayım arkamamı bakayım askerleremi bakayım derken iyice karıştı kafam. yasini unuttum resmen o sırada heyecandan. çocuk naptı nerde bilmiyorum. askerlerinde ne yaptığı belli değildi. camlardan bir şeyler mi görmeye çalışıyorlardı yoksa bahçede bir şeymi arıyorlardı anlamadım. birde bizim kızların seside gelmiyordu. bi çığlık attılar sonrası yok. çıt çıkmıyor ve zifiri karanlık. yanımdan geçen karanlıktaki dalgayı saymıyorum bile. beyler zütümün nasıl attığını görmeniz lazım. askerlerde inceden korkuyorlardı izlerken anlaşılıyordu. ama hiçbiri bir şey yapmıyordu hepsi evin etrafını çevrelemiş bekliyorlardı. ulan biri bi atak yapsada anlasak ne olduğunu diyorum. artık hır mı çıkıcak ne çıkıcaksa görelim yani.o sırada izlerken öyle dalmışım ki ne kızları düşünüyom ne yasin binini. belli bi sessizlikten sonra evin ön tarafından yani benim sol tarafımdan ayak sesleri duyuldu yavaşça. komutan gelmişti ve eliyle bir işaret yaptı. ne olduğunu anlamam fazla uzun sürmedi. bütün askerler aynı anda senkronize olmuş şekilde bellerindeki silahlara yöneldiler ve bütün fenerleri kapadılar. bi anda niye böyle yaptılar derken fark ettim ki artık önümüde göremiyodum. sadece askerlerin tüm silahları camlara doğru doğrulttuğunu ve bütün ışıkların kapalı olduğunu görebiliyordum. o sırada yine bekliyorlardı. heralde komutanları yine bir işaret falan vericektir diye düşünürken evin ön tarafından bi anda cam kırılma sesi geldi. ulan noluyooz diye ön tarafa koşmamla...
edit: beyler elimden geldiğince hızlı yazmaya çalışıyorum beklettiğim herkesten özür diler, bizimle burda yalnız bırakmayıp okuyan herkese teşekkür ederim. daha hızlı devam edicem merak etmeyin. saygılar