kızların çok sevilesi bir varlık olmadığını gösterdi.
sene 2008 üniversitedeyim eğitim fakültesi 2. sınıf. ilk senem genelde dersler yeni bir şehir yeni arkadaşlar falan tipik bir ineğin sıradan günleri gibi geçip gitti. Ama ikinci senemde dil sınıfına çıkarken bir baktım kenarda mor pantolon ve ekose bir gömlekle kar beyaz tenli, kapkara upuzun saçlı (rapunzen görse kıskanır) vay anam bir dilber ki hani bir kız bu kadar mı hoşuna gider insanın.

Derse girdim ama aklımda hala o kız var, neyse işte az çok bir çevrem var bir iki böyle gevşek ağızlı olmayan arkadaşa sordum neyse anında bir iki paragraflık ön fizibilite çalışması yapacak kadar bilgi edindim, hatun sınıf öğretmenliği 1. sınıf öğrencisi işte memleketi falan neyse işte öğrendik evet en önemli kısmı sevgilisi var mı? Evet genelde arkadaşlarıyla takılan çok çıkma teklifi alan ama hepsine cıkk diyerek burun kıvıran bir hatun. işte burası hem sevindirici hem düşündürücü,

Demek çok seçici işte burada baya uğraş isteyen bir hatun diye düşündüm, zaten emek olmadan hiç bir şey olmaz eeee aşk da emek ister diye düşündüm, neyse ben bir yol bulup buna ulaşmalıydım çünkü ondan başka hiç bir şey düşünemez olmuştum eğer böyle giderse ilk vizelerde cortlamam an meselesiydi eee babam da asgari ücretle çalışan bir işçi dersleri sallamak olmaz ama işte aklım hep ona kayıyor ders çalışıyorum lakin 5 saat çalışsam en fazla 2 saat aklıma giriyor gerisi boş,

devamı talebe göre gelecektir panpalar